رسم عجیبی است!...
محبتت را میگذارند پای احتیاجت... صداقتت را میگذارند پای سادگیت... سکوتت را میگذارند پای نفهمیت...نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت... و وفاداریت را پای بی کسیت....
و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بی کس و محتاج!